عرضه اولیه چیست؟

عرضه اولیه (IPO) زمانی اتفاق می¬افتد که یک شرکت، برای اولین بار، سهام خود را به صورت سهام عمومی عرضه می کند. سهام این شرکت پس از عرضه اولیه سهام در بورس اوراق بهادار معامله می شود و تابع نیروهای بازار است.
عرضه اولیه عمومی، فرآیندی است که طی آن شرکت از یک حالت خصوصی به نوع عمومی تبدیل میشود. همانطور که از نام آن پیداست، IPO، اولین شانس عموم مردم برای سرمایه‌گذاری در یک شرکت خصوصی است. انتقال از یک شرکت خصوصی به عمومی، به سرمایه‌گذاران  ‌نیز اجازه می‌دهد تا در این پیشنهاد شرکت کنند.
با توجه به مطالب بیان شده، از ارائه سهام خصوصی به اقشار مختلف مردم به شکل سهام عمومی، به عنوان عرضه اولیه سهام یا IPO یاد می شود. انتشار سهام  ‌منجر می شود تا یک شرکت بتواند سرمایه موردنیاز خود را از میان سرمایه‌گذاران به دست آورد.
شرکت‌ها برای برگزاری عرضه اولیه (IPO) باید از طریق  بورس ها (شرکت بورس و فرابورس) شرایط لازم را داشته باشند. عرضه سهام این امکان را برای شرکت‌ها فراهم می‌کند تا با ارائه سهام از طریق بازار اولیه، سرمایه مورد نیاز خود را به دست آورند.
شرکت‌ها، کارشناسان پذیرش شرکت ها را برای ، اندازه‌گیری تقاضا‌، تعیین قیمت و تاریخ IPO و موارد دیگر به کار می گیرند. IPO را می‌توان به عنوان یک استراتژی خروج برای بنیانگذاران شرکت و سرمایه‌گذاران اولیه در نظر گرفت که سود کامل حاصل از سرمایه‌گذاری خصوصی آنها را تحقق می‌بخشد.
 

سرمایه‌گذاری در یک IPO

هنگامی ‌که یک شرکت تصمیم به جمع‌آوری پول از طریق IPO می‌گیرد، تنها پس از بررسی و تجزیه و تحلیل دقیق است که این استراتژی خاص خروج، سود سرمایه‌گذاران اولیه را به حداکثر می‌رساند و بیشترین سرمایه را برای تجارت کسب می‌کند. بنابراین، با دستیابی به تصمیم IPO، احتمال رشد چشمگیر آینده بسیار زیاد خواهد بود و بسیاری از سرمایه گذاران  ‌صف آرایی می‌کنند تا برای اولین بار به برخی از سهام دست یابند.
قیمت IPO معمولا توسط متعهدین از طریق فرآیند پیش از بازاریابی تعیین می‌شود. یکی از اصلی ترین روش های تعیین قیمت IPO، استفاده از ارزیابی های انجام شده توسط شرکت از طریق تکنیک‌های اساسی مختلف از قبیل  جریان نقدی تنزیل شده می باشد. در واقع، پذیره‌نویسان و سرمایه‌گذاران علاقه‌مند ارزش فعلی خالص جریان‌های نقدی آینده شرکت را براساس هر سهم بررسی می‌کنند.
روشهای دیگری که ممکن است برای تعیین قیمت استفاده شود شامل ارزش سهام، ارزش شرکت، تنظیمات قابل مقایسه شرکت و غیره است. پذیره‌نویسان عامل تقاضا هستند، اما به طور معمول قیمت را تخفیف می‌دهند تا موفقیت در روز IPO را تضمین کنند.
تجزیه و تحلیل اصول و مشخصات فنی صدور IPO بسیار دشوار است. سرمایه‌گذاران عناوین خبری را مشاهده خواهند کرد، سرمایه گذاران باید توجه ویژه‌ای به تیم مدیریتی و تفسیر آنها و همچنین کیفیت پذیره‌نویسان و مشخصات معامله داشته باشند.
هر چند ممکن است دستیابی به IPO فرآیندی بسیار طولانی باشد، اما سرمایه‌گذاران باید با دنبال کردن اطلاعات مختلف در طول مسیر تلاش کنند تا بتوانند به بهترین قیمت پیشنهادی دست یابند.

مزایای مالی شرکت از عرضه اولیه (IPO)

یکی از مهمترین اهداف IPO گرد‌آوری سرمایه موردنیاز برای کسب و کار است. در واقع، شرکت برای جذب سرمایه از میان کل سرمایه‌گذاران، به سرمایه‌گذاری مناسبی دسترسی پیدا می‌کند. معاملات آسان‌تر برای خرید (تبدیل سهام) را تسهیل می‌کند. همچنین، در صورت داشتن سهام عمومی‌ در لیست، تعیین ارزش هدف کسب آسان‌تر است.
افزایش شفافیت که به همراه گزارش سه ماهه مورد نیاز است، معمولا می‌تواند به یک شرکت کمک کند تا شرایط استقراض اعتباری مطلوب‌تری نسبت به شرکت خصوصی دریافت کند. از آنجا که شرکت از طریق IPO به بازارهای عمومی‌ دسترسی دارد، می‌تواند وجوه اضافی لازم برای آینده را از طریق پیشنهادات ثانویه به دست آورد.
شرکت‌های دولتی می‌توانند از طریق مشارکت در سهام نقدینگی، مدیریت و مهارت‌های بهتر را جذب و حفظ کنند. بسیاری از شرکت‌ها از طریق جبران سهام در IPO، مدیران یا سایر کارمندان خود را تامین می‌کنند.
IPO، می‌تواند هزینه سرمایه کمتری را برای سهام و بدهی به یک شرکت داده و اعتبار عمومی‌ شرکت را افزایش دهد که می‌تواند به فروش و سود شرکت کمک کند.
  

معایب عرضه اولیه عمومی‌(IPO)  

عمومی ‌شدن سهام شرکت‌ها می‌تواند دارای معایب مختلفی نیز باشد که آنها باید به طور بالقوه استراتژی‌های دیگری را انتخاب کنند. برخی از معایب عمده شامل موارد زیر است:
IPO گران است و هزینه‌های نگهداری شرکت  ‌ادامه دارد و معمولا با سایر هزینه‌های تجارت ارتباطی ندارد. این شرکت ملزم به افشای اطلاعات مالی، حسابداری، مالیاتی و سایر اطلاعات تجاری می‌شود. در طی این افشای اطلاعات، ممکن است مجبور باشد اسرار و روش‌های تجاری را که می‌تواند به رقبا کمک کند، به صورت عمومی ‌فاش کند.
علاوه بر این، ممکن است که هزینه‌های مختلفی از قبیل  بازاریابی و یا حتی حسابداری ایجاد شود. اگر بازار قیمت IPO را نپذیرد، خطری که نیاز به بودجه دارد افزایش نخواهد یافت. به دلیل سهامداران جدیدی که حق رأی را به دست می‌آورند و می‌توانند تصمیمات شرکت را از طریق هیئت مدیره به طور موثر کنترل کنند، کنترل خود را از دست داده و مشکلات بیشتری دارد.
خطر دعوای حقوقی یا نظارتی مانند  دعاوی مربوط به اوراق بهادار و اقدامات سهامداران افزایش می‌یابد. نوسانات قیمت سهام می‌تواند باعث حواس پرتی برای مدیریت شرکت شود که ممکن است به جای نتایج واقعی مالی، بر اساس عملکرد سهام جبران و ارزیابی شود.
استراتژی‌هایی که برای تورم ارزش سهام یک شرکت عمومی ‌استفاده می‌شود، مانند استفاده از بدهی بیش از حد برای خرید سهام، می‌تواند خطر و بی ثباتی شرکت را افزایش دهد. رهبری و حاکمیت سختگیرانه توسط هیئت مدیره می‌تواند حفظ مدیران خوب را دشوارتر کند.
خصوصی ماندن همیشه یک گزینه است. شرکت‌ها ممکن است به جای عمومی ‌شدن، پیشنهادات خرید را نیز درخواست کنند. علاوه بر این، ممکن است برخی از گزینه‌ها وجود داشته باشد که شرکت‌ها ممکن است آنها را کشف کنند.