اصولا ما در بازارهای مالی کم طاقت هستیم! کم طاقتی و عدم صبر ما ۳ دلیل عمده دارد:
۱. این امکان وجود دارد که قیمتهای لحظه ای را ببینیم.
۲. استراتژی نداریم .
۳. مورد ۱ را دوباره انجام می دهیم تا اینکه ترس بر ما غالب شود و دست به معامله ای احساسی بزنیم.
ما ایرانیها " دارایی دوست" بودیم و البته هستیم، آرزوی هر ایرانی داشتن خانه و سرپناه بوده و است. دارایی فیزیکی را بیشتر از یک تکه کاغذ بهادار می پذیرفتیم. هر چه دارایی غیر منقول تر بود، محبوب تر بود ملک و باغ و زمین حتی از طلا هم محبوب تر بود.
به ندرت کسی بعد از خرید زمین و مسکن ، یک ساعت بعد، یک روز بعد، و حتی یک هفته بعداز خرید، به بازار مراجعه می کند و دوباره قیمتها را چک می کند. حتی اگر بعد از چند ماه قیمتها کاهشی شوند ، درصد کمی حاضر به فروش زمین و خانه با ضرر هستند! تا همین الان نیز این موضوع گریبانگیر ماست. زمین می خریم و به قول معروف می اندازیمش بماند! یکسال هم قیمتش بالا نرود اعتراضی نمیکنیم چون دارایی را به چشم می بینیم و بر اساس حافظه تاریخیمان مطمئنیم رشد می کند. این همان استراتژی خرید ما در ملک است اما در بورس دقایقی بعد از خرید انتظار رشد قیمتی داریم. هیچ استراتژی نداریم و صرفا دنباله روی بقیه هستیم. سرگردانی ما در میان انبوه اطلاعات باعث تشویش خاطر ما می شود و به علت نداشتن استراتژی مشخص، صبرمان را از دست می دهیم و اقدام به خروج زود هنگام از بازار می کنیم. البته این پارادایم فکری در حال تغییر است. مردم بیشتری با بورس آشنا شده اند، نتیجه صبر خود در بورس را دیده اند، آن را به عنوان یک بازار سرمایه گذاری پذیرفته اند و در حال مدیریت نقدینگی خود در بورس هستند.
نگاهی به سهامی که در طول یکسال گذشته از آنها خارج شده اید بیندازید :
- استراتژی شما در خرید سهام چیست؟
- جالب است بدانید که شما برای خروج از سهم نیز باید استراتژی داشته باشید.
سرمایه گذاری، بورس،معاملات